દૂર દેશ વસ્યું ધબકતું એક ગામ યાદ આવે છે
વાળુ ટાણે જાણે માનો મીઠો સાદ આવે છે
'ચોરતા હતા બચપણમાં કાચી કેરીઓ હવે ક્યાં ખોવાયા છો?'
ક્યારેક સ્વપનમાં ખેતર લઈને આ ફરિયાદ આવે છે.
પરદેશમાં મળે તો છે ભોજન ભાતભાતનાં ન ખૂંટે એવાં
આંબા તળે માણેલા ક્યાં મરચું રોટલાનાં સ્વાદ આવે છે ?
શીખ્યા અમે ભાષા પરદેશી, ને ભાષાઓ અનેક યંત્રોની પણ
ક્યાં બસંતીની બકબક, કે એમાં ગબ્બર-ઠાકુરના સંવાદ આવે છે ?
અલ્લાહનો પૈગામ આપતી, નથી વિસરાતી એ મીઠી અઝાન
ઢંઢોળતો જે મહાદેવનું ધ્યાન, યાદ હજુ એ શંખનાદ આવે છે.
કોરો વરસાદ, કોરી હવા, ને કોરા સમયનો છે સાથ અહીં
બે ટીપાં ભીંજાઈ લઈએ, જો વતન વાવડનાં વરસાદ આવે છે
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
bahu saras...
ReplyDeleteજયદીપભાઇ,
ReplyDeleteઆ કૃતિ "વો કાગઝ કી કસ્તી વો બારીશ કા પાની"ની યાદ અપાવી ગઈ. બહુ સરસ...
-હરસુખ થાનકી
તમારો ખુબ ખુબ આભાર હરસુખભાઈ.
ReplyDeleteLovely poem! I miss India all the time. Poem explains why.
ReplyDeleteThanks, Maulik.
ReplyDeleteActully I read this poem on my friends' scrapbook. It touched me and so immediately I posted it.